Likdoorn (clavus)
Beschrijving:
Een likdoorn, vroeger ook eksteroog genoemd, is een verharde, naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een puntzakje, met de punt in de huid gericht. Meestal ontstaat de likdoorn in een eeltplek als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk. De kleur is glasachtig geel. De eeltkern kan druk uitoefenen op zenuwuiteinden en daardoor erg veel pijn veroorzaken. Op den duur kunnen weefsels zelfs in een ontstekingsachtige toestand raken door de constante druk die de likdoorn uitoefent. Dan is er sprake van een steriele ontsteking. Likdoorns ontstaan door verkeerde schoenen, door een verkeerde stand van de voet of de tenen, of een combinatie van beide. Likdoorns komen voor onder de bal van de voet, op een hamerteen, of op de knok bij een hallux valgus, onder de nagel, tussen de tenen of in de nagelwal. Soms is het een splinter of zelfs een ingegroeid haartje dat ingekapseld wordt en uiteindelijk de likdoorn veroorzaakt.
Behandeling:
De voetverzorger kan de likdoorn vakkundig verwijderen. Als dit met regelmaat gebeurt door middel van (bloedeloos) snijden, frezen en drukvrij leggen kan de likdoorn op den duur kleiner worden en zelfs verdwijnen, mits natuurlijk de oorzaak ook wordt opgeheven. Bij een likdoorn onder de nagel moet een stukje van de nagelplaat worden weggefreesd om bij de likdoorn te kunnen komen. Na het verwijderen van de likdoorn zijn er verschillende methoden om de nagel weer te herstellen. Het doel hier van is dat de functie van de nagel kan blijven bestaan en dat wordt voorkomen dat er huid naar boven komt via de ontstane opening. Een van deze methoden is de nagelprothesetechniek. Zie kunstnagels. Naast de gewone likdoorn komen er nog een aantal speciale soorten voor: weke likdoorn, vasculaire likdoorn, neurovasculaire likdoorn, zaadlikdoorn.
tevens drie eeltplekken en ruiterteen